*
μονόπρακτο σε μορφή λούπας
Ένα τοπίο που δε θυμίζει τίποτα. Για την ακρίβεια, ένα τοπίο που δεν υπάρχει. Δύο πρόσωπα μη αναγνωρίσιμα κοιτούν το ρολόι-που δεν υπάρχει-το οποίο κρέμεται σε έναν από τους τοίχους-που δεν υπάρχουν. Η ώρα δεν υπάρχει. Τα πρόσωπα προσπαθούν να καταλάβουν αν είναι μέρα ή νύχτα και σύντομα ανακαλύπτουν ότι ούτε μέρα είναι αλλά ούτε και νύχτα. Δεν υπάρχει ούτε μέρα αλλά ούτε και νύχτα. Κάθονται βουβά στη σιωπή, η οποία ξαφνικά σταματάει να υπάρχει:
- Μήπως να αρχίσουμε τα ναρκωτικά;
- Με τί λεφτά;
- Μήπως να τα κόψουμε τότε;
- Ποιά; Αφού δεν παίρνουμε...ή μήπως παίρνουμε;
- Διάβασε τον παραπάνω διάλογο και πες μου.
**
(επίλογος)
τάηγκερ
