#41- (από τα χαμένα ημερολόγια του αρχιχολαργού ψαρο-Jeffrey vol. 10)

*

η ούρσουλα αγνοείται στοπ

ι ούρσουλα αγνωήτε στωπ

ούρσουλ αγνωήτ στω

ούρσου αγνωή στ

ούρσο αγνω σ

ούρσ αγν σ

ούρ αγ

ού α

ο

εξαφανίστηκε μαζί με τις βαλίτσες της

αιξαφανήστικαι μαζή μαι της βαλήτσαις τις

αιξαφανήστικα μαζ μα τη βαλήτσαι τι

αιξαφανήστικ μα μ τ βαλήτσα τ

αιξαφανήστι μ βαλήτσ

αιξαφανήστ βαλήτ

αιξαφανήσ βαλή

αιξαφανή βαλ

αιξαφαν βα

αιξαφα β

αιξαφ

αιξα

αιξ

αι

α

τα τελευταία της λόγια ήταν 

τα ταιλαιφτέα τις λώγηα ίταν

τ ταιλαιφτέ τι λώγη ίτα

ταιλαιφτ τ λώγ ίτ

ταιλαιφ λώ ί

ταιλαι λ

ταιλα 

ταιλ 

ται

τα

τ

πως δε θα γυρίσει ποτέ ξανά

πος δαι θα γηρύσι πωταί ξανά

πο δα θ γηρύσ πωτα ξαν

π δ γηρύ πωτ ξα

γηρ πω ξ

γη π

γ

ο τζέφρυ μόνος

ω τζέφρυ μώνως

τζέφρ μώνω

τζέφ μών

τζέ μώ

τζ μ

τ

**

***


ο
οέ
οέυ
οέυό
οέυόο
οέυόοα
οέυόοαα
οέυόοααι
οέυόοααιε
οέυόοααιεε
οέυόοααιεεί
οέυόοααιεείέ
οέυόοααιεείέη
οέυόοααιεείέηι
οέυόοααιεείέηια
οέυόοααιεείέηι α
οέυόοααιεεί έηι α
οέυόοα αιεεί έηι α
οέυόο α αιεεί έηι α
οέυ όο α αιεεί έηι α
ο έυ όο α αιεεί έηι α
ο έρυ όο α αιεγεί έηι α
ο τέρυ όο α αιεργεί έηπι α
ο έφρυ όος α αλιεργεί μέημπι αό
ο ζέφρυ όνος α αλλιεργεί πέημπι αρότ
ο τζέφρυ μόνος να καλλιεργεί μπέημπι καρότα

 τζέφρ μόνς ν καλλιεργε μπέημπ καρότ

τζφρ μνς ν καλλιεργ μπέμπ καρτ

 τζφρ μνς ν καλλιργ μπμπ κρτ
τζφρ μνς ν κλλργ μπμπ κρτ
τζφρμνς ν κλλργ μπμπ κρτ
τζφρμνςν κλλργ μπμπ κρτ
τζφρμνςνκλλργ μπμπ κρτ
τζφρμνςνκλλργμπμπ κρτ
τζφρμνςνκλλργμπμπκρτ
ζφρμνςνκλλργμπμπκρτ
φρμνςνκλλργμπμπκρτ
ρμνςνκλλργμπμπκρτ
μνςνκλλργμπμπκρτ
νςνκλλργμπμπκρτ
ςνκλλργμπμπκρτ
νκλλργμπμπκρτ
κλλργμπμπκρτ
λλργμπμπκρτ
λργμπμπκρτ
ργμπμπκρτ
γμπμπκρτ
μπμπκρτ
πμπκρτ
μπκρτ
πκρτ
κρτ
ρτ
τ



****

*****


feeling the gaps

until there is no sound

#40- (από τα χαμένα ημερολόγια του αρχιχολαργού ψαρο-Jeffrey vol. 9)

*

**

...πολύ καιρό να σου γράψω και συ έχεις μείνει σιωπηλός επέτρεψέ μου λοιπόν να μην βάζω σημεία στίξης γιατί δεν μπορώ να σου μιλήσω ευθέως...

...τελικά το χρειάζεσαι γιατί όταν είσαι ενθουσιασμένος δεν πατάς στη γη Jeffrey...

...διαφορετικός από αυτό που δείχνεις στους άλλους και ακόμη περισσότερο ότι είσαι διαφορετικός από τον διαφορετικό που νομίζουν οι άλλοι ότι κρύβεις...

...κοιτώντας τα σιφώνια του νεροχύτη που μοιάζουν με μαύρες τρύπες και καταπίνουν τις τροφές και τα υγρά χωρίς να χορταίνουν αλλά και χωρίς να μεθούν...

...στην τσέπη σου σχεδιάζοντας να μου αγοράσεις περισσότερα κοσμήματα και περισσότερες βαλίτσες για να σε εγκαταλείπω πιο συχνά...

...όταν κοιμάσαι σαν παιδί όταν είσαι οργισμένος σαν μαινόμενος ταύρος όταν λες την αλήθεια σε μισόλογα γιατί κάτι σχεδιάζεις για τους δυο μας κάτι που μπορεί να μείνει ανεκπλήρωτο και ανυλοποίητο χωρίς να κουράζεσαι όταν μου δείχνεις αντικείμενα μυστηριώδη και μετά φεύγεις με ένα σκανδαλιάρικο χαμόγελο αφήνοντάς με με ερωτηματικά...

...πότε ήταν η τελευταία φορά που κοιμηθήκαμε αγκαλιά ποτέ δεν θα είναι...

...διπλώνει προς τα μέσα πολλές φορές ότι κρύβεται σαν ένα πολύ μοναχικό ζώο...

...τρομάζω όταν κοιτάζεις τα σιφώνια με δέος έτοιμος να πέσεις να σε ρουφήξουν και να σε ξεβράσουν στους υπονόμους...

...ένα μαντήλι να σκουπίσεις τα ζουμιά από τα μουστάκια σου δεν μπορείς να κυκλοφορείς έτσι μέσα στον κόσμο πάντα με έκανες να ντρέπομαι με τέτοια πράματα πάντα είχα μια κρυφή ηδονή από μέσα μου...

...και με έκανες να αναπολώ το παρελθόν πόσο μοιάζει με το παρόν και το μέλλον...

...πολλά που θελω να γράψω...

...ότι η αγάπη μας είναι σαν ένα μοσχαρίσιο μπιφτέκι Jeffrey όσο μπαίνω πιο βαθιά είναι κατακόκκινη και σχεδόν ωμή...

...μπορεί η κλεψύδρα να αδειάζει...

...μπορεί να είμαι μόνη μπορεί να είσαι κλεισμένος...

...η ώρα που διαθέσαμε...

...ας...

(από την αλληλογραφία της Ούρσουλα Στόουν)

***

****

...ξέχασες στην τσέπη σου ένα σημείωμα με αριθμούς που σου έδωσα όχι με μεγάλη σιγουριά και πίστη...

...μια σειρά από καινούργιους αριθμούς αμετάβλητους...

...κομματάκια πάγου πάνω στο πλακόστρωτο σαν αυτά από τα οποία αποτελούνται οι δακτύλιοι του Κρόνου σαν αυτά που βρήκες εκείνη την ημέρα στις ράγες του τρένου...

...ίσως να...

...το υστερόγραφο...

(από την αλληλογραφία της Ούρσουλα Στόουν)

*****

#39- (από τα χαμένα ημερολόγια του αρχιχολαργού ψαρο-Jeffrey vol. 8)

*

...δίπλα στο κρεβάτι του την φωτογραφία ενός παιδιού. Τα μάτια θλιμμένα και κλαμμένα, ψάχνοντας να χαρεί με όποιον τρόπο θα κατάφερνε, με όποιον τρόπο οι άλλοι θα χαίρονταν. Την κοίταζε στεναχωρημένος, ένας κόμπος δενόταν στο στομάχι. Μια μέρα, αυτό το ίδιο παιδί το είδε στα σύνορα της απογοήτευσης, χωρίς σύμμαχο στο παιχνίδι-μόνο. Θυμήθηκε αυτό και ξανακοίταξε την φωτογραφία. Μερικά δάκρυα θέλησαν να τρέξουν αλλά τα σταμάτησε...

**

***

...κατεβάσαμε όλα τα ποτήρια, τα τοποθετήσαμε σε τραπέζια, χωρίς να περιμένουμε επισκέπτες, μόνο με την αναμονή και την προσδοκία να λερωθούν, να γεμίσουν δαχτυλιές και αποτυπώματα από χείλη-κόκκινο κραγιόν. Είχαμε προετοιμαστεί για τις πληροφορίες που θα εκμαιεύαμε-δύο μεγάλες δεξαμενές, να μάθουμε τα μυστικά τους. Δεν ήρθαν. Δεν τους περιμέναμε. Μόνο απέμειναν τα ποτήρια βουβά πάνω στα τραπέζια και εμείς να περιμένουμε σίγουροι ότι κανείς δε θα λερώσει τα ποτήρια, κανείς δε θα αφήσει κανένα αποτύπωμα. Κανένα μυστικό. Η συνέλευση αποφάσησε να φύγουμε επ' αόριστον, μήπως κάποιος τα γεμίζει δαχτυλιές, μήπως λερωθούν με κραγιόν...

****

*****

...και στεκόμουν από ψηλά, να παρατηρώ τις στιγμές της ιριδίζουσας πραγματικότητας στην επιφάνεια μιας σαπουνόφουσκας...

******

*******

φοβάμαι

είναι φυσιολογικό να φοβάμαι

............................

όταν ο αέρας κάνει φασαρίες

όταν έχει σκοτάδι

ακόμη και όταν έχει ήλιο

είναι φυσιολογικό να φοβάμαι

θα ήθελα να μιλούσαμε πιο ήρεμα

να μιλούσαμε

θα ήθελα να έχει ήλιο

τον ήλιο

θα ήθελα να με βλέπεις

να βλέπεις

όταν υπάρχουν παντού γύρω μου

μπαλόνια φουσκωμένα

ακόμη και όταν δεν είναι γύρω μου

είναι φυσιολογικό να φοβάμαι

............................

θέλω να γίνω αστροναύτης

να μαγειρεύω σε κουζίνα διαστημόπλοιου

να λύνω και να δένω την ζώνη του ωρίωνα

να ταϊζω φύλλα την καμηλοπάρδαλη

και μέλι τις αρκούδες

θα ήθελα να ποτίσω

διαστημικά λάχανα

θα ήθελα κανταΐφι

τα μαλλιά της βερενίκης

θα ήθελα να φάω τον γαλαξία

το βράδυ μαζί με το γάλα

.........................

όταν φοβάμαι

βοήθησέ με να επιστρέφω στον σείριο

...........................

μπορείς

σε παρακαλώ;

#38- (από τα χαμένα ημερολόγια του αρχιχολαργού ψαρο-Jeffrey vol. 7)

*

...τί είδους άνθρωποι να ήταν αυτοί. Πάντως, ήταν ελεύθεροι, ή έτσι φαινόταν και αυτό ήταν ένα ασφαλές συμπέρασμα-εκ του ασφαλούς. Έβλεπα από μακριά τα σπίτια τους και τους ζήλευα, χωρίς όμως να μπορώ να τους διακρίνω. Ζήλεια, αυτό ήταν το συναίσθημά μου. Καθώς μερικά σύννεφα κάλυψαν τον ήλιο και η θερμοκρασία άλλαξε αισθητά και στιγμιαία...

**

...και έβλεπα καθημερινά τις μπόρες να μέχρι τις ακτές της Ασίας. Έπειτα οι ουρανοί τις τραβούσαν πίσω πάλι, μέσα στην ενδοχώρα, να μην αφήσουν τα σύννερα να στραγγίσουν, να μην αφήσουν τους ανθρώπους να δροσιστούν, να μην αφήσουν τη γη να ενυδατωθεί...

***

μελαγχολία φτιαγμένη από τετάρτη βράδυ

φεγγάρι σαββατιάτικων ανθρώπων

****

*****

...καθώς είχε δημιουργηθεί μια πόλλωση  που κανείς δεν ήθελε να τροφοδοτεί αλλά, μολαταύτα, έπειτα από μια σειρά άτυχων περιστατικών, δεν μπόρεσε να αποφευχθεί. Οι μεν ζητούσαν άμεσα την επέμβαση της πυροσβεστικης, που προσπαθούσε να αποφύγει κάθε εμπλοκή επί ματαίω, οι δε ζητούσαν να επέμβει το λιμενικό, θεωρώντας ότι η επέμβαση της πυροσβεστικής δε θα ήταν μεροληπτική-ότι υπήρχαν συμφέροντα στο παρασκήνιο. Το λιμενικό με την σειρά του, όμως, ζητούσε από την πυροσβεστική γιατί υπήρχε περιορισμένη δύναμη...

******

...όταν σουρούπωσε, ο ήλιος είχε χαθεί πίσω από την πλάτη μου, τα φώτα άρχισαν να λαμπυρίζουν στις στεριές της Ασίας, ένα βουνό στο βάθος φαινόταν χιονισμένο-ένα σύννεφο είχε καθήσει στην κορυφή του και...

*******

...μετά από πολλές περιπέτειες, τελικά προσγειώθηκα στο αριστερό του αυτί. Με πολλή προσοχή κινήθηκα πάνω στο πτερύγιο, παραμερίζοντας μικρές τρίχες και βρωμιές που ήταν φυτρωμένες και καθισμένες πάνω του. Σε λίγο έφτασα στην είσοδο του αυτιού. Ένιωσα ένα μεγάλο δέος. Θα διάβαζα την σκέψη του...

********

*********

γιατί είχε ένα μόνον όνειρο

να περπατήσει την κορυφογραμμή

μέχρι να βρει εμπόδιο

**********

όταν έφυγες ήρθε μια καταιγίδα από τους ουρανούς της Ασίας κι έβρεξε τα πάντα

για πάντα

(από την αλληλογραφία της Ούρσουλα Στόουν)

***********

...απαξιώνοντας την απογευματινή βροχη, κοίταζα μόνο το τετράδιό μου, το ημερολόγιο και με τη γλώσσα μου ψαχούλευα την κουφάλα που είχε δημιουργηθεί σε ένα δόντι μου το μεσημέρι, όταν έτρωγα αμύγδαλα με...

#37- (από τα χαμένα ημερολόγια του αρχιχολαργού ψαρο-Jeffrey vol. 6)

*

... αρχίσαμε να απαριθμούμε τις φθορές, που ήταν ανεπανόρθωτες. Υπήρχε μια λάμπα από την πίσω πλευρά που ήταν καμμένη, μια σίτα σε ένα πλαϊνό παράθυρο που έχασκε πέρα δώθε, δύο βρύσες που έσταζαν και έσταζαν συνέχεια-είχαν δημιουργήσει πουρί και μούχλα, ένα καζανάκι που δε λειτουργούσε σωστά γιατί δεν έδιωχνε τις ακαθαρσίες και τα χώματα που ξερνούσαν οι λεκάνες και οι σφουγγαρίστρες, ένα κλειδί από μια κλειδαριά που ήταν ετοιμόρροπο, καθώς και κάτι κλειδιά από μιαν άλλη κλειδαριά, που πάντα τα μπέρδευαν με αυτά μιας τρίτης κλειδαριάς επειδή κρέμονταν στην ίδια αρμαθιά...

**

***

αφράτες αρκουδίτσες

περιπλανώνται στον ουρανό

λευκές και αθώες

έτοιμες και επικίνδυνες

****

*****

τί συμβαίνει πριν φυσήξει;

******

σαββατοκύριακο

σπίτια λουσμένα πορτοκαλί

θάλασσα σκοτεινή και ταραγμένη

άνθρωποι κανονικοί κυριακάτικοι

σπίτια σκοτεινά βρεγμένα

θάλασσα διαφανής και ακίνητη

άνθρωποι θλιμμένοι σαββατιάτικοι

*******

********

...μπροστά το τεράστιο αλουμινένιο ψυγείο καθόταν φορώντας μια μπορντώ στολή, με αυστηρό βλέμμα, ξυρισμένος και άγρυπνος, με βλέμμα ακούραστο, λες και ποτέ δεν είχε ανάγκη από ξεκούραση. Πάνω στο γραφείο του είχε παραταγμένα μαχαίρια σε διάφορα μεγέθη, καλοακονισμένα και γυαλισμένα στην εντέλεια. Σε περίπτωση που κάποιος ερχόταν να επιθεωρήσει το πόστο του είχε όλα τα υλικά του έτοιμα προς επίδειξη. Το αριστερό του πόδι έπαιζε συχνά νευρικούς ρυθμούς στο ξύλινο πάτωμα, ένας ήχος από κούφια σανίδια. Ο αέρας γύρω του είχε μια βαριά μυρωδιά από καρυκεύματα και κρέατα που αναδυόταν από το ψυγείο του. Αυτός ήταν ο σαλαμοφύλακας...

*********

...και, ξαφνικά, βρήκα τη φωτογραφία της. Αμέσως το βλέμμα μου εγκλωβίστηκε στην εικόνα. Είχα ανάγκη να παρατηρήσω τις λεπτομέρειες που δεν παρατηρούσα όλον αυτό τον καιρό. Δεν είναι, όμως, ποτέ αρκετός ο χρόνος για τις λεπτομέρειες. Κάπως βιαστικά, αποφάσισα να...

**********

***********

...ταυτόχρονα, το βλέμμα μου σταμάτησε πάνω σε ένα γκρεμισμένο κομμάτι τοίχου, την ώρα που ένα ιστιοφόρο περνούσε ήδη μισοκρυμμένο πίσω του. Στο βάθος, οι στεριές της Ασίας αφημένες στην αντηλιά, εκπέμποντας ένα σήμα προκλητικό και νοσταλγικό. Τα βουνά, απομακρυσμένα και γαλάζια, μοναχικά και ακίνητα, είχες την αίσθηση ότι κινούνται σε έναν οριζόντιο άξονα γιατί τα ρεύματα της θάλασσας παραπλανούσαν το μάτι-ακανόνιστα, άναρχα τα ρεύματα αυτά. Για μια στιγμή σκέφτηκα ότι δεν ήταν μόνο τα βουνά της Ασίας που εκπέμπουν αυτό το σήμα-όλα τα βουνά το εκπέμπουν άλλωστε. Αυτά τα βουνά, απλώς, εκπέμπουν σε περιέργως συντονισμένη συχνότητα, ταράζουν το είναι, ίσως και την ίδια τη θάλασσα και τα ρεύματά της, που...

************

... ήταν ένα μεγάλο σοκ, όταν συνειδητοποίησα ότι ήταν λασποβροχή. Όλα με τραβούσαν προς τη γη, προς το χώμα. Να ξαπλώσω γυμνός κάτω και να αφήσω τη βροχή και τη λάσπη να παλέψουν για την επικράτηση πάνω στο δέρμα μου. Μετάνιωσα αυτή τη σκέψη μου και ντράπηκα κάπως που έκανα μια τέτοια σκέψη. Ένιωσα ότι προκαλώ την φύση και τη δημιουργία, ένιωσα φόβο ή δέος. Κοίταξα γύρω μου μήπως...

#36- (από τα χαμένα ημερολόγια του αρχιχολαργού ψαρο-Jeffrey vol. 5)

*

...είμαστε κινούμενοι στόχοι, σαν παπάκια στο πανηγύρι, αλλά χωρίς έπαθλο. Καθόμαστε συχνά κρυμμένοι μέσα σε τοίχους, ντυμένοι με φυτά ή ξερόχορτα ή και πλουμιστά καπέλα έτσι ώστε να μοιάζουμε αόρατοι-σαν τους τρελούς, που έχουν την ιδιότητα να εξαφανίζονται και, έπειτα, να εμφανίζονται σε μέρη που δεν το περιμένεις...

**

***

κόκκινες λεκάνες γεμίζουν με νερό

κόκκινες λεκάνες σκουριασμένες και τρύπιες πλαστικές

όχι κόκκινα αυγά ή διαφανή λερωμένα με κόκκινη μπογιά

κόκκινες λεκάνες αδειάζουν χωρίς να τις πάρεις είδηση

****

μικρές άρκτοι

χρώματος καμηλοπαρδαλί

σκαντζόχοιροι

χρώματος αδιαφανούς

το (α) του συμπλέγματος

*****

(νυχτερινό κοκτέηλ στου άλεξ)

******

...κάποτε βρίσκουν πόρτες που ανοίγουν, κάποτε βρίσκουν πόρτες να κλείνουν...

*******

...είχαν αρρωστήσει και αυτό ήταν το μόνο σίγουρο. Αποφασίσαμε να κάνουμε δειγματοληψία για να σιγουρευτούμε αν όντως οι υποψίες μας ήταν αληθινές. Μπήκε, λοιπόν, στην αποθήκη και σε λίγο επέστρεψε με ένα γαλλικό κλειδί που το προσάρμοσε στην βαλβίδα...

********

(νεφέλωμα από κρυσταλλικούς φακούς και κάφτρα καρέλια)

*********

όταν φυσάει

φοβάμαι περισσότερο από όταν βρέχει